hindi pala dapat nilalagay sa ref ang carrots. yan ang natutunan ko nitong mga nagdaang araw. hindi ito isang experiment kundi obserbasyon lang. eto ang kwento: isang carrot ang dinala ko sa opisina para gawing almusal nung sunday. hindi pa ako gutom kaya inilagay ko muna sa ref hanggang sa makalimutan ko na si carrot na tahimik sa loob ng ref ng hihintay na pansinin ko. kahapon, tuesday, nakita ko ulet sya, medyo hindi na maganda ang balat kaya hindi ko kinain pero hindi ko rin tinapon at hinayaan ko lang sa loob ng ref. kanina umaga sa wakas nakaramdam ako ng gutom after ng 2 days kong hindi pagkain ng maayos. sakto! meron pa akong isang carrot, isang orange at milk bread sa food tray ko. nagdesisyon akong si carrot na lang ang piliin at gawing almusal. swerte naman at sariwa pa rin ang hitsura ni carrot. walang pinagbago mula noong friday na binili ko sya sa carrefour.
katulad sa buhay natin may mga bagay na hindi natin dapat ilagay sa special na lalagyan para mapanatili ang natural state nito. may mga bagay na kahit iyong ingatan kusa itong nasisira or marahil hindi angkop ang paraang ginawa. minsan kasi gumagawa tayo ng mga desisyon na sa pananaw natin ay tama. hanggang dumating ang realization na along the way meron kang nagawang mali. maliit man o malaking pagkakamali na nakakaapekto o tuluyang nakakapagpabago ng ating buhay.
di na maibabalik ang dati. di magiging fresh ulet ang carrots na natuyo na... na ang tanging dahilan ay ang pag aakalang sa ref ang tama nitong kalagyan.
No comments:
Post a Comment