Sunday, December 25, 2011

christmas 2011

i may not be able to write into details how i feel today. i just wanted to remeber this christmas.  my day started not very well until this realization that i am blessed with family, friends and a special someone.  i thank God for them.  knowing there are people who made their way to remind me how special this day should be is happiness. And it's not only the materials things i received this season i am talking about. i'm in bliss knowing that someone out there made an effort to fulfill a promise and saved a lonely christmas.

i hope everyone is having a great time. merry christmas!

Tuesday, December 20, 2011

vector: wander girl

gusto ko sana sabihin na ako ito... pero hindi talaga! hehe isa syang larawan na hiniram ko sa isang stockimage site. pinalitan ang dating black shoes nya. ginawang dark brown ang hair.
vector art. hindi naman bago ang technique na ito pero pilit ko pa rin sinusubukan at hanggang ngayon hindi ko pa rin maperfect. nakakatamad kc gawin ung mga details lalo na ung mga shadows. dalawang oras din ang naubos ko dito ha.
experiment lang ang background. di masyado malinaw. basta train station yan.

ako, ako nga ang gumawa nito! :)

Saturday, December 17, 2011

pa experience lang

sa almost 3 years na pag stay ko dito sa Qatar maraming bagay ang bago sa akin. maraming bagay at pangyayari ang kakaiba para sa isang tulad ko na ngayon lang nakaranas magtrabaho sa malayong lugar. sa ibang bansa.  iba't ibang uri ng tao ang aking nakakasalamuha. mga tao na may iba ibang lahi, kultura at relihiyon. may mga bagay dito na di ko nakasanayan at hindi katanggap tanggap meron din winewelcome ko lang para naman maiba! hehe we should know the difference.
kagabi, nagdecide ako na mag attend ng isang Arabic wedding. ilang beses na rin ako ininvite ng boss ko sa mga ganitong okasyon pero lagi ako tumatanggi. feeling ko kasi alangan ako sa ganitong okasyon. alam ko magaganda ang suot ng mga nag aattend dun. artistahin at mala prinsesa pa nga daw ayon sa description ng isang kaibigan ko. kalimitan sa isang magandang hotel ito ginaganap. hmmm... sayang naman ang pagkakataon. di lahat ay nagakakaron ng chance mawitness ang ganito. kung asa Pilipinas ako, mayayaman lang ang nakakaattend sa sosyalin na wedding. maliban na lang may kaibigan ako na mayaman or kaibigan na nakapangasawa ng mayaman. marami na ako nabasa at narinig about sa ganitong wedding pero kelangan ko to maexperience! haha
ayun na nga, umattend ako. pormang simplehan lang. di naman kelangan na lumevel ako sa long gown nila na yung iba ay pinagawa pa sa mga sikat na designer sa loob at labas ng Arab world. black sleeveless top, drape miniskirt, black stockings, killer heels, konting make-up, ooops makapal pala make-up ko at almost red lipstick. party party!  9th floor al wajba hall, la cigale hotel. first time ko makapasok sa hotel na to kahit lagi ko dinadaan daanan. hindi naman ako naamaze masyado sa place kasi expected na maganda sya. puro ibang lahi ang mga guest na nakikita ko sa lobby maliban sa mga pinoy na nagtatrabaho sa hotel. swerte naman at Filipino ang nasa information dahil hindi lang nya ako binigyan ng directions, sinamahan pa nya ako hanggang sa area na pwede sya dahil "no men allowed" na pagdating dun sa reception table kung saan isang Filipina rin ang nagcheck ng aking invitation at nagconfiscate ng aking mobile phone kapalit ng isang number card. bawal mag take ng pictures ang mga guests na hindi locale.
alam ko naman na maaring wala ako makausap dito dahil wala naman ako ibang kakilala kundi ang boss ko at dalawang anak nya na inaasahan kong busy.  syempre kilala ko rin ang groom, kapatid ng boss ko, na nasa kabilang hall. magkahiwalay ang ceremonies ng lalaki at babae. ganun pa man wala ako pakiaalam kung maOP ako. basta ako ay magmamasid at mag eenjoy sa food and drinks na iseserve.  malayo layo pa sa main etrance ng hall nakita ko ang magkapatid. nakangiti at kumaway sa akin. magaganda nga ang damit at accessories na suot nila. paglapit ko, bumati ng cheeks to cheeks ang mas nakatatanda at napilitan na rin nakibeso ang mas bata. hahaha feeling close!  mas maraming beses ulitin ang cheeks to cheeks mas close, ayon sa culture nila. nasa main entrance ang boss ko at nakipagshakehands ako bilang pagbati. maganda at kumikinang ang green gown nya.
maganda ang set up ng hall. gold and red ang motiff. maganda ang table settings na may red roses gold ornaments at white candles. may mga bilog na table sa kaliwa at kanan. may rampa sa gitna na di tataas sa 1 meter. may 2 long table sa magakabilang side ng ramp para sa vip. sa rampang ito mag lalakad ang bride hanggang sa dulo kung saan may 2 seater chair na red and gold.
tulad ng ibang party, nagserve sila ng fresh juice at canapes. kasabay ng pagplay ng video ng bride sa dalawang big screen sa unahan ay ang pagserve ng starter plate na may stuffed vine leaves, isang brown na mukhang meat balls, assorted arabic bread at 2 kinds ng dip. ang tea at gawa coffee ay isineserve sa buong program. pero di ako uminom nun dahil ayoko lang.hehe nagsimula na sumayaw ang mga babae sa kahabaan ng rampa na sya rin palang dance floor or stage. maya maya pa iniannounce na ang pagdating ng bride. rumampa sya suot ang kanyang white wedding gown, mahabang veil at bet ko ang wedding crown nya. matagal ang pagrampa tipong tumitigil para magpose every 2 steps. ganda! kasunod nun ay main course na. habang ang iba ay umaakyat sa stage para sumayaw, bumati at magpapicture sa bride, kumain naman ako.
ang saya nila panoorin habang sumasayaw. may mga kabataan at mga may idad na. kanya kanya silang pagandahan. dito daw pumipili ang mga mommy ng prospect para sa anak nilang lalaki. meron pang tila nag papaulan ng qatar bills sa mga sumasayaw na pinupulot naman ng mga Filipino waitresses na nasa tabi ng stage. nang iniannounce ang pagdating ng groom, nagsuot na ng abaya at nagtaklob ng buhok ang mga babae pati na rin ang bride. ang groom ay inescortan ng kanyang ina at 2 lalaki (palagay ko ay mga kapatid nya?) at iba pang kamag anak cguro. desserts at nagsimula na magpaalam ang ibang guests. di ko alam pano natapos ang celebration dahil nang makita kong bumaba ang boss ko mula sa stage, nagdecide akong magpaalam na. niyaya pa nya ako umakyat ng stage para bumati sa groom pero nahiya ako. hehe salamat at di nya ako pinilit kaya umalis na ako dala ang isang cupcake na nasa box as souvenir.
totoong maraming maganda sa kanila pero hindi totoo na lahat sila ay snob.
ang haba ng post na ito. wala kasi akong picture. yun lang!

Monday, December 12, 2011

wander girl

woah ang tagal ko na naman hindi nagpost dito. bakit nga ba? busy? siguro. di ko naman masabi na hindi ako inspired dahil ako na! ako na ang babaeng inlove after ng vacation. haha nakasama na ang pamilya at mga kaibigan may lovelife pa. doble saya di ba? pero ibang usapan ung sa lovelife eh. kelangan ng isang hiwalay na post para dun (ang landi lang! hahaha). speaking of vacation. dapat pala nagpost ako dito ng mga pangyayari noong bakasyon ko sa Pilipinas. kain, tulog at gala ang buhay ko noon. inenjoy ang ulan at syempre natupad ang pangarap na magpunta sa boracay!
after ng mahigit isang buwan na bakasyon, balik sa katotohanan. buhay doha. ang busy bisihan kong buhay sa doha. busy dahil isa akong NPA. no permanent address. if not for the fact that i have a job, isa na akong vagabond. 8 houses in less than 3 years? san ka pa?! hehe... sa totoo lang work din naman... at pera ang dahilan kung bakit ako palipat lipat. gusto ko kasi malapit lang sa office para tipid...di na ako kelangan magbayad ng transport service. sayang din yun hehe... pero bakit tila napakahirap makakita ng appartment sa area ng work ko. dati na ako nakatira sa lugar na 'to kaya alam ko meron ako makikita... sana.
di pa ako sumusuko. ipinamimigay ko na mobile number ko sa sino mang kabayan na makilala ko sa ministore malapit sa office kahit di naman ako sure na tatawagan nila ako or mag abala ba sila para s akin. nagbabakasakali lang ako... at may nag abala nga si kuya, isang kabayan na nakasalubong ko lang sa daan habang nag hahanap ako. nabuhayan ako loob nung tinawagan ako ni kuya after 2 days na mameet ko sya. sobra ako umasa na may nakita sya. kaso alam ko na rin yung place na sinasabi nya. yun talaga ang target ko ang problema nga lang di pa ready yung mag asawa na makakasama ko dun kaya di namin maipareserve. hanggang sa napadaan ako nung isang araw at napansin ko na wala na ang signboard na "for rent". sayang! kahapon nakita ko si ate aimee, isang kabayan na nagpromise na tulungan ako maghanap. sa kasamaang palad occupied na daw yung sa pinsan nya. hay bigla ako nalungkot. hindi ata matupad ang goal na bagong taon, bagong bahay, bagong buhay! 2 weeks na lang pasko na. 1 week after ng pasko, new year na. sana new place sa 2012. san kaya? Lead me Lord. :)