Saturday, February 8, 2014

pangalawang ama


4am nagising ako sa isang malungkot na balita...
  
pagkabasa ko ng pm ni rea, “Flo wala na si tatay ni rhonz”, natulala ako.  bumangon ako sa pagkakahiga at umupo.  binasa ko ulet “Flo wala na si tatay ni rhonz”  hindi ako naalimpungatan lang… tuluyan nawala ang antok ko.  tinanong ko anong nangyari.  habang wala syang reply, isa isang bumalik ang mga alaala ni tatay ben.  napaluha ako.  hindi ko kayang tumawag kay rhonz nang mga sandaling iyon.  hindi ko kayang magbigay ng lakas ng loob habang umiiyak.  hindi ko alam ano ang pwede kong sabihin sa kanya na hindi lalong ikadudurog ng puso nya habang pinagdadaanan ang sakit ng nakakabiglang pagkawala ng itay nya. 

si tatay ben.  mapagmahal na asawa kay Nanay Lina.  mabuting ama sa kanyang mga anak at manugang. mapag arugang lolo sa kanyang mga apo.  masayahin.  makulit. maalalahanin. masarap magluto. 1996, college days ko sya nakilala. madalas kaming magpractice ng sayaw sa bahay nila bilang kagrupo ko ang anak nya, si rhonz,  sa school activities na nauwi sa pagkakaibigan.  masasabi kong malaki ang naging bahagi ni itay kung bakit magkakaibigan pa rin kami hanggang ngayon.  naging tambayan namin ang bahay nila na laging bukas para sa amin hanggang makagraduate kami at magkaron ng trabaho.  itinuring nya kaming parang mga tunay na anak.  “ang aking si florie” ang tawag nya sa akin.  magutom na lahat wag lang “ang aking si florie”, yun ang sinisiguro nya.  mula sa pagsuporta nya noon sa mga gusto namin gawin at puntahan bilang mga nagpupumilit maging grown ups at pagpapaalala na kelangan pa rin namin ang patnubay ng aming mga magulang.  alam kong proud sya sa aming magkakaibigan kung paanong proud sya sa dalawang tunay nyang mga anak.

hindi ko pa rin tinatawagan si rhonz.  sa pag uusap namin sa chat naiiyak na ako.

hay mamimiss ko ang itay ben… ang mga paalala twing gagala kaming magkakaibigan. ang mga handa nila ni nanay na pagkain twing dadating kami. ang mga jokes nya.  malalakas na halakhak.  ala eh! ang punto nyang hindi maipagkakaila, di ga?

nakakalungkot na hindi kita makikita at maihatid sa huling hantungan.  saludo ako sa iyo. salamat itay sa lahat.  paalam.

+RIP tatay Ruben Terrenal